Twee dakloze vrouwen: wel of niet een enkele reis naar Nederland?

Een landgenote attendeerde ons op de situatie van Lise*, die zij in haar dorp bedelend had aangetroffen. Op haar verzoek hadden wij telefonisch contact met Lise, die ons vertelde dat zij dakloos was geworden nadat haar relatie met een Fransman was beëindigd. Zij wilde terug naar Nederland, maar had geen geld en alleen een kopie van haar paspoort. Wij konden haar helpen bij het aanvragen van een nieuw paspoort, maar dat zou tijd vergen. Omdat haar paspoort was verlopen, moest zij namelijk eerst een verklaring aanvragen dat zij niet de Franse nationaliteit had aangenomen.

Onze landgenote trok zich het lot van Lise aan en gaf haar regelmatig eten en soms wat geld. Lise sliep af en toe in een daklozenopvang, maar nadat zij daar was lastig gevallen durfde zij dat niet meer en sliep zij op een bank in een park.

Het fonds was bereid een enkele reis naar Nederland te betalen, maar vliegen is zonder paspoort niet mogelijk en bovendien had Lise in Nederland geen onderdak. In samenwerking met de ‘Soresdienst’ van Omroep Max werd voor Lise onderdak en werk gevonden bij een woonwerkgroep in Nederland.

Het wachten was op het paspoort. Toen de nachten kouder werden en Lise zo ziek werd dat zij enkele dagen in een ziekenhuis moest worden opgenomen, hebben wij besloten een treinticket voor haar te betalen en het risico van het ontbrekende paspoort te nemen. Voorzien van een brief van het fonds over haar situatie en 100 euro zakgeld werd Lise op de trein gezet. Het was een spannende dag, maar Lise bereikte Rotterdam zonder problemen en werd daar opgehaald door een sociaal werker, die haar naar haar nieuwe woon- en werkplek bracht.

Wij waren er blij om dat wij haar hadden kunnen helpen, maar al na twee dagen hoorden wij dat Lise was weggelopen en enkele weken later werd zij weer in Zuid-Frankrijk gesignaleerd. Of Lise ons in de maling heeft genomen zullen wij waarschijnlijk nooit te weten komen. Wij hebben geprobeerd Lise op weg te helpen naar een beter en vooral veiliger leven, maar uiteindelijk gaf zij de voorkeur aan haar zwervende bestaan.

Het verhaal van Monique* is anders. Samen met haar dochtertje was Monique met haar vriend, een telg uit een vermogende Nederlandse familie, naar Frankrijk verhuisd. Toen de relatie na enkele maanden met uitbundig op Facebook gedocumenteerde ‘seks, drugs and rock and roll’ ten einde kwam, vroeg Monique het fonds om een lening en hulp bij het vinden van een woning.

Het fonds verleent echter geen (financiële) hulp aan mensen die nog geen drie jaar in Frankrijk zijn gevestigd. Onze suggestie een enkele reis naar Nederland te boeken en haar leven daar weer op te pakken viel niet in goede aarde. Volgens Monique kon zij niet terug naar Nederland, omdat zij depressief zou worden door het slechte weer. Na onze afwijzing van haar verzoek hebben wij niet meer van Monique vernomen.

 

*De namen in dit artikel zijn om privacy-redenen gefingeerd.

 

Vorige
Vorige

Moedige moeders

Volgende
Volgende

Waar is het geld uit de Keulse pot gebleven?