Waar is het geld uit de Keulse pot gebleven?

Dirk*, ruim tachtig jaar oud, woonde alleen in een verwaarloosd onverwarmd huis op een ‘landgoed’ in de bergen boven Nice. Hij had verre familieleden in Nederland, waarmee hij gebrouilleerd was omdat zij zich – naar zijn zeggen – te veel met hem bemoeiden. Onze hulp bestond uit het verlenen van administratieve bijstand en het bieden van een luisterend oor, maar toen zijn lichamelijke en geestelijke conditie verslechterde had Dirk meer aandacht nodig. Regelmatig deden wij boodschappen en werd voor hem gepind. Om misverstanden te voorkomen is dit aan de directeur van zijn bank gemeld en werden de opnamen nauwkeurig bijgehouden. Dirk vertrouwde de banken niet en wilde zijn spaargeld – tegen ons advies in - zo veel mogelijk contant bewaren.

Zijn conditie ging snel achteruit en op een gegeven moment wilde hij niemand meer zien. Wij maakten ons zorgen, maar Dirk wilde pertinent niet dat wij zijn huisarts belden en naar het ziekenhuis gaan was onbespreekbaar. Wij moesten zijn wil respecteren en vonden een compromis: de tuinman zou Dirk elke dag een door zijn vrouw bereide maaltijd bezorgen en ons op de hoogte houden van zijn toestand. Na enkele dagen meldde de tuinman dat hij Dirk levenloos had aangetroffen.

De verre familieleden die zich nooit om het welzijn van Dirk hadden bekommerd meldden zich vrijwel onmiddellijk. Een nicht deelde mede dat ‘oom Dirk’ haar op de dag van zijn overlijden zou hebben verteld dat hij ons bestuurslid een groot bedrag in contanten had gegeven. Onwaar en heel pijnlijk voor ons bestuurslid. Een vriendin belde met de mededeling dat al het meubilair in het huis van haar was. Na ons antwoord, dat zij het meubilair zeker zou terugkrijgen als zij daarvan bewijzen zou overleggen, hebben wij niet meer van haar vernomen.

Toen de tuinman ons belde met de boodschap dat iemand hem om de sleutel van het huis had gevraagd omdat hij ‘een blauwe map’ uit het huis wilde halen, hebben wij de tuinman gezegd niemand in het huis te laten. Niettemin werd later in de tuin een lege Louis Vuitton koffer gevonden die daarvoor in de hal van het huis stond. Wat in de koffer heeft gezeten weten wij niet.

Enkele dagen na het overlijden van Dirk ging ons bestuurslid tezamen met de notaris op zoek naar zijn testament. Het testament werd gevonden, maar er was ook een verrassing: een Keulse pot met daarin een groot bedrag aan contanten!

De notaris nam het geldbedrag in bewaring en reageerde vele maanden niet op vragen over de afwikkeling van de nalatenschap. Pas na een berisping door de beroepsvereniging van notarissen was hij bereid het dossier door te sturen naar een andere notaris, die Dirk’s nalatenschap vier jaar na zijn overlijden heeft afgewikkeld. Waar het geld uit de Keulse pot is gebleven is niet bekend …..

*Om privacy-redenen is de naam fictief.

.