Van een flamboyant leven aan de Côte d’Azur naar de voedselbanken en een kasteelheer die echt niet kleiner kan gaan wonen

De heer Van den Berge* leefde als medisch specialist met een hoog inkomen vele jaren een flamboyant leven aan de Côte d’Azur. Hij was geliefd bij de vrouwen, reed in dure auto’s en had een mooi huis. Het leven was goed voor hem, maar aan zijn goede leven kwam een einde nadat hij problemen kreeg met zijn gezondheid waardoor hij in de war raakte, zijn inkomen sterk terugliep en scheidingsperikelen hem in financiële problemen brachten.

Het Ondersteuningsfonds kwam met hem in contact nadat hij verhuisd was naar een oude, verwaarloosde boerderij ver van de Côte en het overzicht over zijn dagelijkse leven was kwijtgeraakt. De vrienden uit zijn goede tijd waren niet meer in hem geïnteresseerd, hij had ruzie met zijn buren en familie, was eenzaam en zijn financiële problemen waren zo groot, dat hij zich bij de voedselbank had aangemeld.

Een bestuurslid van het fonds ontfermde zich over hem en hielp hem zijn administratie op orde te brengen. Mijnheer Van den Berge kreeg het advies zijn boerderij en/of delen van zijn land te verkopen om in zijn levensonderhoud te kunnen voorzien, zijn in onderhoud dure auto om te ruilen voor een goedkopere auto en te bezuinigen op de uitgaven voor zijn dieren. Om allerlei redenen kon hij zichzelf er niet toe brengen deze adviezen te volgen, wat betekende dat hij bleef ‘aanmodderen’.

Inmiddels is de heer Van den Berge bijna 90 jaar oud en is tot hem doorgedrongen dat hij niet langer in zijn boerderij kan blijven wonen. Hij heeft zijn dieren van de hand gedaan en het lijkt erop dat de boerderij in de loop van dit jaar zal worden verkocht, waarna hij naar een EHPA* wil verhuizen.

Het fonds keerde hem gedurende enige tijd uit coulance € 125,- per maand uit, welk bedrag zal worden terugbetaald nadat de boerderij is verkocht. Daartoe is een door hem ondertekende reconnaissance de dette bij de Franse belastingdienst geregistreerd. De maandelijkse betaling door het fonds is stopgezet nadat de heer Van den Berge een deel van zijn land had verkocht.

Het volgende verhaal hoort thuis in de serie ‘Niet geschoten is altijd mis’.

De heer Huizinga*, destijds ruim 70 jaar oud, woonachtig in een kasteel buiten het werkgebied van het fonds, vroeg om een maandelijkse bijdrage omdat zijn Nederlandse pensioen en beperkte AOW-uitkering niet voldoende waren om zijn kosten te dekken. Om die reden had zijn echtgenote ver van huis werk gevonden, zo ver dat zij niet dagelijks heen en weer kon rijden en voor door de week een appartementje moest huren. Onze suggestie het kasteel te verkopen of te verhuren en bij zijn vrouw in te trekken werd door hem van de hand gewezen omdat hij ruimte nodig had om zijn kunstwerken te kunnen creëren. De verkoop van zijn kunstwerken leverde naar zijn zeggen echter weinig op. Wij hebben de heer Huizinga verteld dat wij niet bereid waren hem financieel bij te staan omdat hij buiten het werkgebied van het fonds woonde, zodat wij hem niet persoonlijk konden ontmoeten, en omdat hij diverse mogelijkheden had om zijn kosten terug te brengen dan wel zijn inkomen te verhogen.

*De namen in dit artikel zijn om privacy-redenen gefingeerd.

*Een EHPA is een Etablissement d’Hébergement des Personnes Agées.